Resmine rastladım onbeş yıl aradan sonra
Her ne kadar şu an yazdıklarımdan haberin olmasada
Belki hissedersin belki kulağın çınlar ne bileyim işte
Öznesiyle yüklemiyle senindir dinle
Saatini doldurmaya çalışan bir işçi gibi
Her şeyden elini çekmiş bir yorgun gibi
Savrulurken şuursuzca hayat rüzgarında
Doğuverdin günüme kaybettim kendimi
Yaşattığın her şey için çok teşekkür ederim
Dünya kederlerini unuttum en azından
Merkez üssü kalbim şiddetli bir deprem
Küf tutmuş yüreğim arındı pasından
Kaybettiğim tüm güzellikleri sende buldum
Derin bir yalnızlıkta konuşmayı unutmuşken
Bak senin için ne cümleler kurdum...