Hergün geberen onca sübyana rağmen mi güzeL?
Verdiğim nefesLer tükenmeden anLatayım..
Her nağmeme kazınır tadım kaLmadı adım..
Yazmasın tarihte kan dolu sayfalar
Ölümse her gecem gülümse çare yok cariyem..
Bari yense korku sorgulandı canlı öldü kanlı barış hubbesinde..
Kutbesinde gördüm caminin çalıntı katilim kalındı failim salındı
CahiLim kabuL de ettim hergünüm yetim
Betimle sen bu afetin her anında
İçimdeki sefaletin izleri kefaletin
Ben uygar çektiğim çilenin ortasında kalmış bir köleyim varsın öleyim..
Ne farkeder..?
Dedi bana Tanrı’m ayakLarın aL yürü
KaLemi kuşandım ve savaş arkasından yürüdüm
Yine KaLmadı gururum vermedi kendini eLLere..
Dünya bi şair dünya dönünce baş ağrımdan eser kalmaz
Hislerim susar yağ yağmur ah ederken istilacı renklerim boya
Münasebetsiz az birazda rahatsız ve yaz
Sendin öyle hep susan ve ağlayan giderken
Her gün ağlayan ben.. Kayıklarımda yelken..
Tamam artık uzak dur kalbimi kırdın kötü melek
Bıraktığın anılar artık yok baba bana sen gerek
Bana herşeyden önce verilen bir söz vardı tanrım unuttun mu
Yollarımda karlı kışta soğuk gecem gündüzüm oldun mu
Bana sarılıp bir kere herşeyin çok güzel gidecek diyebilseydin
Umrumda olmazdı hiçbirşey biliyor musun artık bir deliyim
Hayattan bir beklentim yok al bunu onar kırılan kalbim
Yağmurlarım yağmaz olmuş
Ölüm faydası olacaksa
Geriye dönemeeem yok
Çiçeklerim solacaksa
Ki bundan hiiç şüphem yok
Beni son kez göreceksin
Son kez ellerimi tut bırakma
Gör bak ne kadar süreceksin
Perdenin arasından gözüken yağmur gibi narin öfkem.
Ben sana yazarken bu şarkıda içimde kopan sesler
Ertesi gün olucak yine. Herşey basit herşey özlem.
Mora çalan gözaltım biraz nefes almak ve yaşamak ister.
Aynalar anlatır bazen tadamadığın o korkuları.
Banyoda buğulu camlara yazarken ismini hatırlarım.
Annem bağırır oğlum hayır yapma böyle dayanamıyorum.
Anne bırak istemiyorum. Ölsem bile kurtulamıyorum.